Diversen: Total Exotica – As Dug door Lux & Ivy

Diversen: Total Exotica – As Dug by Lux & Ivy (Rechtvaardige / Cherry Red Records)
CD | DL
Rel-datum: 17 september 2021

Kopen HIER (LTW heeft een partnerovereenkomst met Sister Ray Records, Londen)

Het begeleidende stuk bij de Pure Exotica-compilatie met twee cd’s die in februari 2021 werd uitgebracht, en nog een schakel in de doorlopende ‘As Dug by Lux & Ivy’-keten, waarbij opnieuw alle nummers worden geremasterd van de originele geluidsbronnen en met geschreven sleeve-notities door Dave Henderson van MOJO magazine.

Exotica’s eigen supersterren Martin Denny en Arthur Lyman spelen veel, over de tweeëndertig nummers, hoewel er welkome insluitsels zijn van zowel Elisabeth Waldo als Les Paul. Elke schijf richt zich op een bepaalde exotische sfeer, Disc One kijkt naar de ‘ambience of island life’-opening met de toepasselijke titel Tobago met dank aan Eden Ahbezo, Ahbez woonde in Californië, beweerde daadwerkelijk te leven onder de ‘L’ in het Hollywood-teken, en volgde een hindoeïstische spirituele goeroe, zijn vrijzinnige levensstijl was tientallen jaren vooruit, maar werd een invloed op de oorspronkelijke hippiebeweging waarbinnen hij was gewoon bekend als Ahbe” – daarvoor componeerde hij het nummer Nature Boy dat Nat King Cole in 1948 acht weken lang een #1-hit opleverde. Tobago werd in 1960 uitgebracht via Del-Fi Records, en een fatsoenlijk exemplaar kost je al snel £ 50 om dit water te horen kabbelen over de instrumentale slangenbezweerder van de eilanden die een vreemd, ruim randje heeft. Arthur Lyman’s eerste bijdrage is Legend of The Rain – hij faalt niet in het voor de hand liggende, het hele nummer heeft het geluid van een onweersbui die er doorheen gaat terwijl een klokkenspel zich een weg baant door enkele bongo’s en een rokerige jazzpiano. Elisabeth Waldo gebruikt dezelfde onweersbui om Seri Lullaby aan te kondigen van haar album Maracatú uit 1959, dit nummer laat zien hoe ze oude en hedendaagse stijlen samenbrengt, de herhaling en het gebruik van primitieve songstructuren deed me meteen denken aan een smakelijker Throbbing Gristle – zij het minus Gen’s lyrische bijdragen, terwijl haar tweede nummer Dance of The Ustras een meer Oost-Europees gevoel krijgt, met dansvurende handgeklap.

Martin Denny biedt Primieva die zijn basis vindt op de tribale drums die traditionele eilanddansen aandreven en weeft in een vrolijke jazzy sfeer tussen het gejank en het geschreeuw van dieren, terwijl Alex Strodal blijft in de lijn van Pagan Love Song die me er meteen op uit stuurde om mijn Virgin Prunes-albums uit te graven! Dit specifieke Pagan Love Song is een bizar bigband-geluid van een artiest waar ik absoluut niets over kan vinden, even vreemd is Train To Ranchipur van De Markko Polo-avonturiers die klinkt als een botsing in de mengkamer tussen een album van treinspotters auditief genot en nog meer slangenbezweerders, nog vreemder is Yma Sumac een Peruaanse sopraan die kabbelt en jammert over dit ijzig langzame herhaalde drumpatroon met allerlei onheilspellende geluiden op de achtergrond – dit moet je echt horen om het te geloven.

Dubbele punt augustus verdient een vermelding omdat hij nooit de moeite heeft genomen zijn achternaam te veranderen, behalve dat hij een achtergrondzanger was voor Martin Denny, maar alleen op pad ging met Tabu, opgeheven van zijn album The Savage Beat of Augie Colon uit 1959, met een meer Latijns ritme dan Denny’s werk . Leo Addeo was een RCA in-house arrangeur met een voorliefde voor het tropische, zijn Adventures In Paradise is een allemaal slaapverwekkende slide-gitaar – maar ik wil wel zijn Play Christmas Carols-album horen!

Schijf twee kijkt naar de deuntjes die elke veeleisende vrijgezel uit zijn hifi zou hebben gezweefd, Mel Henke‘ The Twisters opent de procedure – Henke was een jazzpianist die later voor de Disney TV Dept werkte en de muziek voor commercials componeerde, en net als bij het zeer suggestieve voegde The Twisters geluidseffecten en flarden dialoog toe aan zijn muzikale passages; dit komt uit zijn album La Dolce Henke uit 1962: The Mad Musical World Of Mel Henke – op de hoes staat Mel als een liggende Romeinse keizer, omringd door 4 schaars geklede dames die hem afwisselend druiven voeren en een lier strelen; De Twisters klinken als Soul Bossa Nova (uitgebracht in hetzelfde jaar) maar met luchtige teksten zou Finbarr Saunders met trots uitspreken!

Ahmed Abdul Malik’s African Bossa Nova leidt ons naar verre kusten met wat in wezen een knipoog is naar wat later wereldmuziek zou worden genoemd, zij het door een jazzy lens, terwijl zijn tweede nummer Oud Blues precies doet wat het zegt op het blikje boven een mooie whispy jazz fingered bas. Cal Tjader was een Amerikaanse Latin-jazzmuzikant die vooral bekend stond om zijn talenten op de vibrafoon, maar zoals hier te zien is met Algres Conga, was hij ook een ervaren drum- en bongospeler; dit nummer is gewoon bongo en klinkt als een veldopname tot aan het bijna vuile vloer schuifelen! Martin Denny biedt Mau Mau aan, die even bongo zwaar is, terwijl Bill Russo en Esquivel neig naar een meer bigband, zelfs lounge-geluid, je kunt de kreukel- en shag-stapel bijna voelen. Yusef Lateef was een Amerikaanse jazz multi-instrumentalist, en componist die gebruik maakte van niet-westerse instrumenten zoals de bamboefluit, shanai, sjofar, xun, arghul en koto maakte hem tot een zeldzaamheid in jazzkringen – zelf hield hij er niet van om ingesloten te worden onder de jazz term, ongetwijfeld komen sommige van die instrumenten voor op zijn Prayer To The East, dat een easy-listening tintje heeft aan de procedure, voorafgaand aan de nauwere Jardin De La Noche met dank aan Robert Drasnin die misschien beter bekend is vanwege het schrijven van de muziek voor de televisieseries The Twilight Zone, The Man From UNCLE, Mission: Impossible en Lost In Space – dit van zijn album uit 1959, de uitbuitende titel Voodoo Exotic Music From Polynesia And The Far East, en klinkt alsof je in een Tiki-bar bent tuimelde om te worden geconfronteerd met een verleidster met een olijfkleurige huid!

Nog een interessante compilatie van Righteous, hoewel ik hoop dat de reis naar Exotica nu voltooid is – laten we teruggaan naar de meer smakelijke gore hound-lekkernijen!

Tracklijst:

Schijf één – Eilandleven
01 – Eden Ahbez – Tobago
02 – Arthur Lyman – Legende van de regen
03 – MarEn Denny – Eb getij
04 – Elisabeth Waldo – Seri Lullaby
05 – Arthur Lyman – Keer terug naar het paradijs
06 – MarEn Denny – PrimiEva
07 – Alex Strodal – Heidens liefdeslied
08 – De Markko Polo-avonturiers – Trein naar Ranchipur
09 – Jimmy Namaro Trio – Balikpapan
10 – Ethel Azama – Groen vuur
11 – Yma Sumac – Hampi (Geneeskunde)
12 – Babtunde Olatunji – Mysterie van de liefde
13 – Augie Colon – Tabu
14 – Arthur Lyman – Gelukkig Voodoo
15 – MarEn Denny – Junglebloem
16 – Arthur Lyman – Pua CarnaEon
17 – Leo Addeo – Avonturen in het paradijs
18 – Henry Mancini – Off Shore
19 – Esquivel – Nature Boy
20 – Elisabeth Waldo – Dans van de Nustas

Disc Twee Bachelor Pad Jazzotica
01 – Mel Henke – De Twisters
02 – Ahmed Abdul Malik – Afrikaanse Bossa Nova
03 – Cal Tjader – Alegres Conga
04 – MarEn Denny – Mau Mau
05 – Johnny Richards – Kele Kele
06 – Bill Russo – Afgunst
07 – Esquivel – Nacht en dag
08 – Phil Moore – Stemming voor jou
09 – Ahmed Abdul Malik – Oud Blues
10 – Yusef Lateef – Gebed tot het Oosten
11 – Les Baxter – Blauwe jungle
12 – Robert Drasnin – Jardin De La Noche

Alle woorden door Phil Newall. Meer schrijven van Phil is te vinden in zijn Louder Than War Author’s Archive

Diversen: Total Exotica – As Dug door Lux & Ivy – albumrecensie