Exclusief nieuws! Audioweb terug… | Luider dan oorlog

‘KING’ is op 24 september uitgebracht via Nuff Niceness Records.

Na 23 jaar sinds het laatste opnamemateriaal, Martin ‘Sugar’, Maxi, Sean en Rob AKA Audioweb in topvorm terugkeren met de magnifieke ‘King’.

Het is een masterclass in solide productie, een flinke dosis dub reggae met drums die in je oren exploderen, een galmende baslijn die rond je hoofd zweeft en de zintuigen prikkelt, bedekt met in- en uitspringende trompetten en een subtiele gitaarlick die het geheel compleet maakt. infrastructuur. De zwevende dub-effecten draaien rond je koptelefoon alsof je in een echokamer bent. De zang van Sugar is net zo sterk als altijd en ik kan niet zeggen dat hij weer in vorm is, want hij was er nooit uit.

Een welkome terugkeer en een voorproefje van wat komen gaat. Ze wijken niet af van hun originele geluid, maar dit klinkt als een soort wedergeboorte, aangezien de productie van massief goud is en klinkt alsof het door Tosh of Perry is geproduceerd in een ultramoderne studio. Het heeft lang geduurd, maar dit is waarschijnlijk de beste periode om eropuit te gaan en de nieuwe school te laten zien hoe het in de wereld van dubreggae / rock, soul en funk gaat.

In de jaren negentig was Manchester een smeltkroes van verschillende stijlen, direct na de fall-out van Grunge en de Madchester-scene. Er waren bands als The Dust Junkys en Black Grape die het verscheurden met hun vleugje hiphop en funk, gelaagd met Manc-humor en gekte. Audioweb borrelde op dat moment onder de oppervlakte met hun unieke samensmelting van geluid. De eerste keer dat ik de band tegenkwam, keek ik naar Space at The Academy (denk ik) en ze waren aan het supporten. Verdomme, ze waren goed. Die aanwezigheid hadden ze gewoon. Een ruggengraat van Robin File (gitaar), Sean McCann (bas) en Rob ‘Maxi’ Maxfield op drums, allemaal aangevoerd door de multi-getalenteerde zang van Martin ‘Sugar’ Merchant. Een band van arbeidersklasse broers die een mentale manier hadden om reggae, hiphop, rock, soul en funk te versmelten. Goed geschreven nummers die opvielen van je normale. Let op al jullie mensen die opduiken bij optredens na de support bands. Ze waren Manchester’s hidden gem and shit over veel bands met hun energieke sets.

Het bewijs zat in de pudding…

Support-slots met U2, Madness, Cast en The Stone Roses volgden allemaal en ze tekenden uiteindelijk bij U2’s Mother Records om twee uitstekende albums uit te brengen die vandaag nog steeds rijk klinken. En als klap op de vuurpijl gingen Maxi en Sean deel uitmaken van de begeleidingsband van Ian Brown tijdens zijn solotours, waarbij Maxi schrijfcredits kreeg op Solarized. Robin ging ondertussen aan de slag met Finlay Quaye en Congo Natty, terwijl Martin verder ging met zijn SuperJamma-project vol reggaevibes. Niet slecht ja? Het enige probleem was dat ze in 1999 op één hoop werden gegooid. Te rock voor de ravers en te rave voor de rockers. Zoals ik al eerder zei, dit is de wedergeboorte van een band die er echt toe doet en die met open armen wordt ontvangen…

KING is beschikbaar vanaf 24 september hier.

Woorden van Wayne Carey, redacteur van recensies voor Louder Than War. Zijn auteursprofiel is hier